พระกริ่งเชียงตุง พระสังฆราชแพ วัดสุทัศน์ ปี 2486 เป็นพระกริ่งรุ่นสุดท้ายที่สมเด็จพระสังฆราชแพฯได้ทรงสถาปนาไว้ มูลเหตุของชื่อรุ่น เชียงตุง นั้น เมื่อทรงสถาปนาแล้ว มีคณะสงฆ์ที่จะเดินทางไปเผยแพร่ศาสนา ณ.รัฐฉานเชียงตุง ได้มาเข้าเฝ้าเพื่อกราบทูลลา สมเด็จพระสังฆราชแพฯ จึงได้พระราชทานพระกริ่งรุ่นนี้ให้กับคณะธรรมทูตชุดนี้จึงเป็นที่มาของพระนามรุ่นว่า พระกริ่งเชียงตุง พระกริ่งเชียงตุงนี้เป็นพิมพ์พระกริ่งใหญ่ของทางวัดสุทัศน์ฯซึ่งพระกริ่งพิมพ์นี้ได้มีการจัดสร้างมาหลายรุ่นแต่คงใช้แม่พิมพ์เดิมในการจัดสร้าง ในปีที่สร้าง: 11 พฤศจิกายน 2486 ตรงกับกลางเพ็ญเดือน12 จำนวน:108 องค์ พระกริ่งเชียงตุงนั้นนำชนวนพระกริ่งปี 2482 และพระพุทธชินราชรุ่นอินโดจีน มาเป็นส่วนผสมในการหลอมมาก พระจึงออกกระแส เหลืองปนเขียว หรือที่โบราณเรียกว่า เหลืองไพล อันเป็นส่วนผสมของเนื้อทองเหลืองมาก พระกริ่งเชียงตุงนี้ เป็นพระกริ่งที่เทหล่อแบบชักเม็ดกริ่งในตัว รูอุดกริ่งจะอยู่ช่วงฐานด้านหลัง เกือบชิดบัว-ส่วนมากและรูอุดนี้จะมีขนาดของรูอุดที่ใหญ่กว่าพระกริ่งรุ่นอื่นๆ รูอุดกริ่งส่วนใหญ่จะอุดด้วยทองแดง รูใหญ่ ใกล้บัว เก็บรายละเอียดเป็นงานของนายช่างฮั้ว ใต้ฐานส่วนมากปาดเป็นแอ่งกะทะ บางองค์ก้นจะมีจารลายมือท่านเจ้าคุณศรี(สนธิ์) จุดพิจารณาที่กล่าวมาเหล่านี้ เป็นจุดในการวิเคราะห์ แยกแยะในการชี้ชัดเบื้องต้น ข้อสำคัญคือต้องจดจำพิมพ์พระให้ได้แม่นยำเป็นสิ่งแรก โดตเฉพาะใบหน้าและบริเวณหูด้านขวาองค์พระจะมือเนื้อเกินและบริเวณปลายนิ้วมือซ้ายจะมีเนื้อเกินเป็นจุด สำหรับองค์ที่ลงนี้ผ่านการใช้บูชามาทำให้จุดพิจาราณาจะเบาบางไปบ้างแต่ยังพอสังเกตุเห็น แต่พระผ่านการใช้บูชามาก็จะได้ผิวพรรณคราบไค้ลเก่าเป็นธรรมชาติ ทำให้พิจาราณาง่าย